Edirne’de kamuya ait huzurevlerinde kalan bir grup yaşlının televizyon izleme davranışları ve ilişkili faktörlerin incelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10433366Anahtar Kelimeler:
Yaşlılık Dönemi, Huzurevi, Televizyon İzleme SüresiÖzet
Bu çalışmanın amacı, Edirne huzurevlerinde kalan yaşlıların bazı sosyodemografik özelliklerinin ortaya konulması ve bu özelliklerin televizyon izleme alışkanlıkları üzerine etkilerini araştırmaktır. Tanımlayıcı tipteki bu araştırma, Edirne ilinde bulunan kamuya ait iki huzurevinde yürütülmüştür. Örneklem seçimi yapılmamış olup evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiştir. İki huzurevinde toplamda 150 kişi kalmakta olup merkez huzurevinde kalan 37 kişi sağlık sorunları nedeni ile araştırma dışı bırakılmıştır. Araştırma kapsamında 60 kişiye (%53) ulaşılmıştır. Veri toplama formu ile verileri yüz yüze görüşme metodu ile toplanmıştır. Araştırmaya katılanların %78,3’ü erkek, %58,3’ünün eşi ölmüş ve %70’inin çocuğu vardır. Çalışmanın sonuçlarına göre; katılımcıların %96,7’si her gün TV izlemektedir. Günlük ortalama televizyon izleme süresi 3,79 ± 0,32 saattir. Erkek katılımcılar, kadınlara göre sağlık programlarını izlemeyi daha fazla tercih etmektedir (p=0,026). TV izleme ile diğer bağımsız değişkenler arasında istatistiksel olarak önemli bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Huzurevinde kalan yaşlıların günlük yaşamlarında televizyon izlemek önemli bir yer tutmaktadır. Aktif yaşlanma programlarının hayata geçirilmesi ile yaşlılıkta daha hareketli bir hayat tarzı elde edilebilir.
Referanslar
Esenyel,C. (2012). Edirne huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerin yaşam ve uyku kalitelerinin değerlendirilmesi (yüksek lisans tezi) Trakya Üniversitesi, Edirne.
Berberoğlu U, Gül H, Eskiocak M, Ekuklu G, Saltik A. Edirne Huzurevi'nde kalan yaşlıların kimi sosyo-demografik özellikleri ve katz indeksine göre günlük yaşam etkinlikleri. Türk Geriatri Dergisi. 2002;5(4):144-9.
Birinci Basamakta Kamu Sağlık Yönetimi El Kitabı. Pala K, Editor. Ankara: Palme Yayıncılık; 2015.
Terkeş N, Bektaş H. Yaşlı sağlığı ve teknoloji kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi. 2016;9(4):153-9.
Until E. World Population Prospects: 2012 Revision. United Nations Department Of Economic And Social Affairs: New York, USA. 2013.
Türkiye İstatistik Kurumu, İstatistiklerle Yaşlılar, 2022. Erişim Adresi: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=%C4%B0statistiklerle-Ya%C5%9Fl%C4%B1lar-2022-49667&dil=1 [Erişim Tarihi: 10.12.2023]
Gülseren Ş, Koçyiğit H, Bay H, Kültür S, Memiş A, Vural N. Huzurevi'nde yaşamakta olan bir grup yaşlıda bilişsel işlevler, ruhsal bozukluklar, depresif belirti düzeyi ve yaşam kalitesi. Türk Geriatri Dergisi. 2000;3(4):133-40.
Giray H, Meseri Dalak R, Saatli G, Yücetin N, Aydin P, Uçku R. Türkiye'ye ilişkin yaşlı sağlığı örgütlenmesi model önerisi. Tsk Koruyucu Hekimlik Bülteni. 2008;7(1):81-6.
Ardahan Y. Yaşlılık ve huzurevi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2010;20(20):25-32.
Durgun B, Tümerdem Y. Kentleşme ve yaşlılara sunulan hizmetler. Geriatri. 1999;2(3):115-20.
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı (2022). Erişim Adresi: https://www.aile.gov.tr/haberler/huzurevleri-26-bin-cinarin-yuvasi-oldu/#:~:text=%C5%9Eubat%202022%20itibar%C4%B1yla%2017%20bin,ait%20toplam%20452%20huzurevi%20bulunuyor. [Erişim tarihi:10.12.2023]
Zorlu Y. Türkiye’de bir popüler kültür aracI olarak televizyon. Erciyes İletişim Dergisi. 2016;4(3).
Arslan A. Bir sosyolojik olgu olarak televizyon. Journal Of Human Sciences. 2011;8(1).
Mares ML, Woodard IE. In search of the older audience: adult age differences in television viewing. Journal Of Broadcasting & Electronic Media. 2006;50(4):595-614.
Van Der Goot M, Beentjes Jwj, Van Selm M. Meanings of television in older adults' lives: an analysis of change and continuity in television viewing. Ageing And Society. 2012;32(1):147-68.
Esendemir Ş. İstanbul’da yaşlanmak: istanbul’da yaşlıların mevcut durumu araştırması. Insan Ve Toplum. 2016;6(1).
Tiryaki S. Televizyon ve yaşlı bireyler: konya örneğinde bir saha çalışması. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. 2019;7(1):345-69.
Sugiyama T, Healy GN, Dunstan DW, Salmon J, Owen N. Is television viewing time a marker of a broader pattern of sedentary behavior? Ann Behav Med. 2008;35:245–50.
Healy GN, Wijndaele K, Dunstan DW, Shaw JE, Salmon J, Zimmet PZ, et al. Objectively measured sedentary time, physical activity, and metabolic risk: the Australian Diabetes, Obesity and Lifestyle Study (AusDiab). Diabetes Care. 2008;31:369–71.
Matthews CE, Chen KY, Freedson PS, Buchowski MS, Beech BM, Pate RR, et al. Amount of time spent in sedentary behaviors in the United States, 2003–2004. Am J Epidemiol. 2008;167:875–81.
Grontved A, Hu FB. Television viewing and risk of type 2 diabetes, cardiovascular disease, and all-cause mortality: a meta-analysis. JAMA. 2011;305:2448–55.
Thorp AA, Owen N, Neuhaus M, Dunstan DW. Sedentary behaviors and subsequent health outcomes in adults a systematic review of longitudinal studies, 1996–2011. Am J Prev Med. 2011;41:207–15.
Inoue S, Sugiyama T, Takamiya T, Oka K, Owen N, Shimomitsu T. Television viewing time is associated with overweight/obesity among older adults, independent of meeting physical activity and health guidelines. J Epidemiol. 2012;22:50–6.
Stamatakis E, Davis M, Stathi A, Hamer M. Associations between multiple indicators of objectively-measured and self-reported sedentary behaviour and cardiometabolic risk in older adults. Prev Med. 2012;54:82–7.
Kesse-Guyot E, Charreire H, Andreeva VA, Touvier M, Hercberg S, Galan P, et al. Cross-sectional and longitudinal associations of different sedentary behaviors with cognitive performance in older adults. PLoS One. 2012;7:e47831.
Vance DE, Wadley VG, Ball KK, Roenker DL, Rizzo M. The effects of physical activity and sedentary behavior on cognitive health in older adults. J Aging Phys Act. 2005;13:294–313.]
Türkiye İstatistik Kurumu, İstatistiklerle Yaşlılar, 2021.
Erişim Adresi: Https://Data.Tuik.Gov.Tr/Bulten/Index?P=Istatistiklerle-Yaslilar-2021-45636#:~:Text=T%C3%9c%C4%B0k%20kurumsal&Text=Ya%C5%9fl%C4%B1%20n%C3%Bcfus%20olarak%20kabul%20edilen,9%2c7'ye%20y%C3%Bckseldi [Erişim Tarihi: 22.07.2022]
Birleşik Metal İş Sendikası. Açlık ve Yoksulluk Sınırı Dönem Raporu (Ocak 2019) Erişim Adresi: Https://Www.Birlesikmetalis.Org/Index.Php/Tr/Guncel/Basin-Aciklamasi/1086-Aclik-Ve-Yoksulluk-Siniri-Ocak-2019-Donem-Raporu. [Erişim tarihi: 22.07.2023]
Türkiye Yaşlı Sağlığı Raporu: Güncel Durum, Sorunlar Ve Kısa-Orta Vadeli Çözümler. Karan MA, Satman İ (Editörler). Türkiye Sağlık Enstitüleri Başkanlığı Türkiye Halk Sağlığı ve Kronik Hastalıklar Enstitüsü Yayın No: 48569, İstanbul 2021.
Şahin EM, Özer C, Ölüç F, Tunç Z. Huzurevinde kalan yaşlılarda demans ve depresyon. Türk Geriatri Dergisi. 2005;8(1):22-4.
Ersoy S, Soysal S, Mahmut A, Özkahraman Koç Ş. Televizyon, sabah programları ve yaşlıdaki yansımaları. Qualitative Studies. 2019;14(3):18-26.
FINGERMAN, Karen L., et al. Television viewing, physical activity, and loneliness in late life. The Gerontologist. 2022; 62(7): 1006-1017.
KOÇER, Mustafa. Televizyon izleme alışkanlıkları ve motivasyonları: Kayseri örneği. Humanities Sciences. 2013; 8(2): 207-225.
Yeşilay, Teknoloji Bağımlılığı Nedir? Erişim adresi: Https://Www.Yesilay.Org.Tr/Tr/Bagimlilik/Teknoloji-Bagimliligi. [Erişim tarihi: 22.07.2022]
KOÇAK A, BULDUKLU Y. Yaşlıların televizyonda yayınlanan sağlık programlarını izleme motivasyonları. Selçuk İletişim. 2010; 6(3): 5-17.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 HALK SAĞLIĞI ARAŞTIRMA VE UYGULAMALARI DERGİSİ
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
