Examination of television viewing behaviors and related factors of a group of elderly residing in public nursing homes in Edirne
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10433366Keywords:
Aged Period, Nursing Homes, Screen TimeAbstract
The aim of this study is to reveal some sociodemographic characteristics of the elderly living in Edirne nursing homes and to investigate the effects of these characteristics on their television viewing habits. This descriptive type research was conducted in two public nursing homes in Edirne. No sample selection was made and it was aimed to reach the entire universe. A total of 150 people live in the two nursing homes, and 37 people living in the central nursing home were excluded from the research due to health problems. Within the scope of the research, 60 people (53%) were reached. The data was collected by face-to-face interview method with a data collection form. 78.3% of the participants in the study were men, 58.3% had a deceased spouse and 70% had children. According to the results of the study; 96.7% of participants watch TV every day. The average daily television viewing time is 3.79 ± 0.32 hours. Male participants prefer to watch health programs more than females (p=0.026). No statistically significant difference was found between TV watching and other independent variables (p>0.05). Watching television has an important place in the daily lives of elderly people living in nursing homes. A more active lifestyle in old age can be achieved by implementing active aging programs.
References
Esenyel,C. (2012). Edirne huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerin yaşam ve uyku kalitelerinin değerlendirilmesi (yüksek lisans tezi) Trakya Üniversitesi, Edirne.
Berberoğlu U, Gül H, Eskiocak M, Ekuklu G, Saltik A. Edirne Huzurevi'nde kalan yaşlıların kimi sosyo-demografik özellikleri ve katz indeksine göre günlük yaşam etkinlikleri. Türk Geriatri Dergisi. 2002;5(4):144-9.
Birinci Basamakta Kamu Sağlık Yönetimi El Kitabı. Pala K, Editor. Ankara: Palme Yayıncılık; 2015.
Terkeş N, Bektaş H. Yaşlı sağlığı ve teknoloji kullanımı. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi. 2016;9(4):153-9.
Until E. World Population Prospects: 2012 Revision. United Nations Department Of Economic And Social Affairs: New York, USA. 2013.
Türkiye İstatistik Kurumu, İstatistiklerle Yaşlılar, 2022. Erişim Adresi: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=%C4%B0statistiklerle-Ya%C5%9Fl%C4%B1lar-2022-49667&dil=1 [Erişim Tarihi: 10.12.2023]
Gülseren Ş, Koçyiğit H, Bay H, Kültür S, Memiş A, Vural N. Huzurevi'nde yaşamakta olan bir grup yaşlıda bilişsel işlevler, ruhsal bozukluklar, depresif belirti düzeyi ve yaşam kalitesi. Türk Geriatri Dergisi. 2000;3(4):133-40.
Giray H, Meseri Dalak R, Saatli G, Yücetin N, Aydin P, Uçku R. Türkiye'ye ilişkin yaşlı sağlığı örgütlenmesi model önerisi. Tsk Koruyucu Hekimlik Bülteni. 2008;7(1):81-6.
Ardahan Y. Yaşlılık ve huzurevi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2010;20(20):25-32.
Durgun B, Tümerdem Y. Kentleşme ve yaşlılara sunulan hizmetler. Geriatri. 1999;2(3):115-20.
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı (2022). Erişim Adresi: https://www.aile.gov.tr/haberler/huzurevleri-26-bin-cinarin-yuvasi-oldu/#:~:text=%C5%9Eubat%202022%20itibar%C4%B1yla%2017%20bin,ait%20toplam%20452%20huzurevi%20bulunuyor. [Erişim tarihi:10.12.2023]
Zorlu Y. Türkiye’de bir popüler kültür aracI olarak televizyon. Erciyes İletişim Dergisi. 2016;4(3).
Arslan A. Bir sosyolojik olgu olarak televizyon. Journal Of Human Sciences. 2011;8(1).
Mares ML, Woodard IE. In search of the older audience: adult age differences in television viewing. Journal Of Broadcasting & Electronic Media. 2006;50(4):595-614.
Van Der Goot M, Beentjes Jwj, Van Selm M. Meanings of television in older adults' lives: an analysis of change and continuity in television viewing. Ageing And Society. 2012;32(1):147-68.
Esendemir Ş. İstanbul’da yaşlanmak: istanbul’da yaşlıların mevcut durumu araştırması. Insan Ve Toplum. 2016;6(1).
Tiryaki S. Televizyon ve yaşlı bireyler: konya örneğinde bir saha çalışması. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. 2019;7(1):345-69.
Sugiyama T, Healy GN, Dunstan DW, Salmon J, Owen N. Is television viewing time a marker of a broader pattern of sedentary behavior? Ann Behav Med. 2008;35:245–50.
Healy GN, Wijndaele K, Dunstan DW, Shaw JE, Salmon J, Zimmet PZ, et al. Objectively measured sedentary time, physical activity, and metabolic risk: the Australian Diabetes, Obesity and Lifestyle Study (AusDiab). Diabetes Care. 2008;31:369–71.
Matthews CE, Chen KY, Freedson PS, Buchowski MS, Beech BM, Pate RR, et al. Amount of time spent in sedentary behaviors in the United States, 2003–2004. Am J Epidemiol. 2008;167:875–81.
Grontved A, Hu FB. Television viewing and risk of type 2 diabetes, cardiovascular disease, and all-cause mortality: a meta-analysis. JAMA. 2011;305:2448–55.
Thorp AA, Owen N, Neuhaus M, Dunstan DW. Sedentary behaviors and subsequent health outcomes in adults a systematic review of longitudinal studies, 1996–2011. Am J Prev Med. 2011;41:207–15.
Inoue S, Sugiyama T, Takamiya T, Oka K, Owen N, Shimomitsu T. Television viewing time is associated with overweight/obesity among older adults, independent of meeting physical activity and health guidelines. J Epidemiol. 2012;22:50–6.
Stamatakis E, Davis M, Stathi A, Hamer M. Associations between multiple indicators of objectively-measured and self-reported sedentary behaviour and cardiometabolic risk in older adults. Prev Med. 2012;54:82–7.
Kesse-Guyot E, Charreire H, Andreeva VA, Touvier M, Hercberg S, Galan P, et al. Cross-sectional and longitudinal associations of different sedentary behaviors with cognitive performance in older adults. PLoS One. 2012;7:e47831.
Vance DE, Wadley VG, Ball KK, Roenker DL, Rizzo M. The effects of physical activity and sedentary behavior on cognitive health in older adults. J Aging Phys Act. 2005;13:294–313.]
Türkiye İstatistik Kurumu, İstatistiklerle Yaşlılar, 2021.
Erişim Adresi: Https://Data.Tuik.Gov.Tr/Bulten/Index?P=Istatistiklerle-Yaslilar-2021-45636#:~:Text=T%C3%9c%C4%B0k%20kurumsal&Text=Ya%C5%9fl%C4%B1%20n%C3%Bcfus%20olarak%20kabul%20edilen,9%2c7'ye%20y%C3%Bckseldi [Erişim Tarihi: 22.07.2022]
Birleşik Metal İş Sendikası. Açlık ve Yoksulluk Sınırı Dönem Raporu (Ocak 2019) Erişim Adresi: Https://Www.Birlesikmetalis.Org/Index.Php/Tr/Guncel/Basin-Aciklamasi/1086-Aclik-Ve-Yoksulluk-Siniri-Ocak-2019-Donem-Raporu. [Erişim tarihi: 22.07.2023]
Türkiye Yaşlı Sağlığı Raporu: Güncel Durum, Sorunlar Ve Kısa-Orta Vadeli Çözümler. Karan MA, Satman İ (Editörler). Türkiye Sağlık Enstitüleri Başkanlığı Türkiye Halk Sağlığı ve Kronik Hastalıklar Enstitüsü Yayın No: 48569, İstanbul 2021.
Şahin EM, Özer C, Ölüç F, Tunç Z. Huzurevinde kalan yaşlılarda demans ve depresyon. Türk Geriatri Dergisi. 2005;8(1):22-4.
Ersoy S, Soysal S, Mahmut A, Özkahraman Koç Ş. Televizyon, sabah programları ve yaşlıdaki yansımaları. Qualitative Studies. 2019;14(3):18-26.
FINGERMAN, Karen L., et al. Television viewing, physical activity, and loneliness in late life. The Gerontologist. 2022; 62(7): 1006-1017.
KOÇER, Mustafa. Televizyon izleme alışkanlıkları ve motivasyonları: Kayseri örneği. Humanities Sciences. 2013; 8(2): 207-225.
Yeşilay, Teknoloji Bağımlılığı Nedir? Erişim adresi: Https://Www.Yesilay.Org.Tr/Tr/Bagimlilik/Teknoloji-Bagimliligi. [Erişim tarihi: 22.07.2022]
KOÇAK A, BULDUKLU Y. Yaşlıların televizyonda yayınlanan sağlık programlarını izleme motivasyonları. Selçuk İletişim. 2010; 6(3): 5-17.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 HALK SAĞLIĞI ARAŞTIRMA VE UYGULAMALARI DERGİSİ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
