Türkiye’de toplum ruh sağlığı hizmetleri: Kalitatif bir çalışma

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10433375

Anahtar Kelimeler:

Toplum Ruh Sağlığı Merkezi, Koruyucu Ruh Sağlığı, Haritalama, Niteliksel Çalışma

Özet

Türkiye’de toplum ruh sağlığı üzerine yapılan çalışmalar, daha çok patoloji ve görülme sıklıklarını saptama üzerine odaklanmakta, koruyucu toplum ruh sağlığı hizmetlerine daha az yönlenmektedir. Bu çalışmanın amacı; Türkiye’de yapılan toplum ruh sağlığına yönelik araştırmaların, çalışmaların ve hizmet sunan kurumların durum analizini gerçekleştirmek, var olan sorunları ve çözüm önerilerini saptamaktır. Çalışmada iki aşamalı olarak kalitatif yöntemler kullanılmıştır. İlk aşamada 2000-2022 yılları arasında Türkiye’de toplum ruh sağlığı ile ilgili çalışmaların ve toplum ruh sağlığı ile ilgili kurum ve kuruluşların haritalama (mapping) yöntemi ile analizi yapılmıştır. Araştırmanın 2. aşamasında haritalama sonucunda saptanan anahtar kişilerle (24 kişiden ulaşılabilen 10 kişi) derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Ayrıca kartopu tekniğiyle anahtar kişilerin önerdiği 11 kişiyle daha görüşülmüş ve toplamda 21 derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Tüm görüşmeler yarı yapılandırılmış bir formla gerçekleştirilmiş, kişilerin onayları alınarak ses kaydı yapılmış ve analiz öncesinde ses kayıtları metne dönüştürülmüştür. Görüşmelerin analizinde tematik içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın güvenilirliği triangülasyon, geçerliliği ise katılımcı teyidiyle sağlanmıştır. Türkiye’de 2022 yılı itibarıyla 195 adet Toplum Ruh Sağlığı Merkezi (TRSM) vardır. Buradaki hizmetler olumlu birtakım sonuçlar vermekle birlikte özellikle hizmetin kalitesi, planlanması, örgütlenmesi, insan gücü ve finansmanı açısından yeterli değildir ve geliştirilmesi gerekmektedir. Araştırma verilerine göre ortaya çıkan başlıca 7 tema insan gücü, örgütlenme, finansman, mevzuat, politika,  hizmet kalitesi ve hizmeti geliştirme olarak saptanmıştır. Ayrıca mevzuat ve sağlık politikalarındaki yetersizliklere de dikkat çekilmiştir. TRSM’lerin geliştirilememesi, kayıt sorunları, vaka yönetimi sorunları ve TRSM’ler arasındaki farklılıkların giderilememesi anahtar kişiler tarafından sıklıkla dile getirilmektedir. Hizmetlere ulaşılabilirlik ve kapsayıcılıkla ilgili eksiklikler ve özellikle insan gücü yetersizliği sıklıkla gündeme gelmiştir. Buna ek olarak toplum ruh sağlığı hizmetlerinin hastane temelli olmaması gerektiği, hizmetin gündüz bakımı, sosyal destek gibi mekanizmalarla güçlendirilmesi gerektiği saptanmıştır. Toplum ruh sağlığı alanında koruyucu hizmetler göz ardı edilmemelidir. Toplum ruh sağlığı ile ilgili kamuoyunun oluşması için toplum tabanlı araştırma ve projeler daha fazla oranda desteklenmelidir.

Referanslar

Yanık M. Türkiye Ruh Sağlığı Sistemi Üzerine Değerlendirme ve Öneriler Ruh Sağlığı Eylem Planı Önerisi, Psikiyatride Derlemeler, Olgular ve Varsayımlar Dergisi. 2007, s:1-80.

Sağlık Bakanlığı. Ulusal Ruh Sağlığı Eylem Planı 2021-2023.Ankara, 2021.

Alataş G, Karaoğlan A, Arslan M, Yanık M. Toplum Temelli Ruh Sağlığı Modeli ve Türkiye’de Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri Projesi, Nöropsikiyatri Arşivi, 2009; Özel Sayı, 46:25-29.

Soygür H. Türkiye’de Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri: Quo Vadis? Arch Neuropsychiatr, 2016; 53:1-3.

Ensari H, Gültekin BK, Karaman D, Koç A,Beşkardeş AF.. Bolu Toplum Ruh Sağlığı Merkezi Hizmetlerinin Şizofreni Hastalarındaki Yaşam Kalitesi, Yeti Yitimi, Genel ve Sosyal İşlevsellik Üzerine Etkisi: Bir Yıllık İzleme Sonuçları. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2013;14:108-114.

Özden SA, Çoban Aİ. Toplum Ruh Sağlığı Merkezlerinde Çalışan Profesyonellerin Gözünden Toplum Temelli Ruh Sağlığı Hizmetleri, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2018;9(3):186-194. DOI: 10.14744/phd.2018.00922

Artukoğlu P, Kılıç B. Türkiye’de Toplum Ruh Sağlığı Hizmetlerinin Durumu: Kalitatif Bir Çalışma. XXI. Ulusal - III. Uluslararası Halk Sağlığı Kongresi, Sözlü Bildiri, 26-30 Kasım 2019, Antalya, Kongre Kitabı, s:799-806.

Kılıç B. Birinci Basamak Ruh Sağlığı Hizmetleri: Fırsatlar / Zorluklar, 19-23 Ekim 2022, İzmir. 58. Ulusal Psikiyatri Kongresi.

YÖK. Ulusal Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ Erişim tarihi: 15.12.2022

DSM 5, Tanı Ölçütleri Başvuru Elkitabı, çev. Köroğlu E., Hekimler Yayınbirliği, Ankara, 2014.

WHO. World Mental Health Report: Transforming Mental Health For All, Geneva, 2022.

Annor S., Allen P. Why İs İt Difficult To Promote Public Mental Health? A Study

Of Policy İmplementation At Local Level, Journal of Public Mental Health, 2008;7(4), 17-29.

WHO. National Health Research System Mapping In The Eastern Mediterranean Region A Study Of Ten Countries.. Regional Office for the Eastern Mediterranean, Cairo Document WHO-EM/RPC/027/E/01.08/250, 2008.

World Bank. Dünya Bankası Türkiye İşbirliği: Ülke Programının Görünümü, 2013 http://www.worldbank.org/content/dam/Worldbank/document/tr-snapshot-apr-2013-tr.pdf Erişim tarihi : 08.05.2019

Patel V,Weobong B,Weiss HA,Anand A,et al. The Healthy Activity Program (HAP), A Lay Counsellordelivered Brief Psychological Treatment For Severe Depression, in Primary Care in India: A Randomised Controlled Trial. The Lancet, 2017;389:176-185.

Islek D, Kılıç B, Akdede BB. Out-of-Pocket Health Expenditures in patients with bipolar disorder, anxiety, schizophrenia and other psychotic disorders: Findings from a study in a Psychiatry Outpatient Clinic in Turkey. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology. 2018, 53:151-60.

WHO. Comprehensive Mental Health Action Plan 2013–2030, Geneva, 2021

İndir

Yayınlanmış

2023-12-28

Nasıl Atıf Yapılır

Artukoğlu Kayacan, P., & Kılıç, B. (2023). Türkiye’de toplum ruh sağlığı hizmetleri: Kalitatif bir çalışma. HALK SAĞLIĞI ARAŞTIRMA VE UYGULAMALARI DERGİSİ, 1(1), 56–64. https://doi.org/10.5281/zenodo.10433375

Sayı

Bölüm

Araştırma Makalesi